Twardość

W przemyśle malarskim pojęcie twardości często wywoływało nieporozumienia. Większość pokryć malarskich to płyny lepkosprężyste i mogą się odkształcać do pewnej granicy. Dlatego też norma DIN 55 945 twardość definiuje w następujący sposób: twardość – odporność powłoki na naprężenia mechaniczne, takie jak ciśnienie, tarcie lub ścinanie. W praktyce do badania twardości używa się następujących metod i oprzyrządowania:

Tester twardości metodą wahadła Koeniga i Persoza

Proste, laboratoryjne urządzenie pomiarowe do określania twardości według metod Koeniga i Persoza w sposób opisany w normie DIN EN ISO 1522.

Tester twardości wg Buchholz'a

Tester twardości Bucholz’a do powłok odkształcających się  plastycznie (pomiar zgodnie z DIN EN ISO 2815).

Ołówkowe testery twardości

Badanie twardości metodą Wolffa-Wilborna (według norm ISO) i metodą ołówkową (według normy ASTM).

dur-O-test

Dur-O-test

Tester twardości Dur-O-test do pomiarów twardości na powierzchniach prostych i zakrzywionych. Przyrząd składa się z masywnej obudowy, w której zamontowana jest spiralna sprężyna.